🖨️ Print post

Mythes en waarheden over soya

Translation by Rob Hundscheidt

Mythe: Het gebruik van soya als voedsel is al duizenden jaren oud.

Waarheid: Soya werd het eerst gebruikt tijdens de late Chou dynastie (1134 –246 v. Chr.), maar alleen pas nadat de Chinezen geleerd hadden om soyabonen te laten fermenteren om er voedsel zoals tempeh, natto en tamari van te maken.

Mythe: Aziatische culturen eten grote hoeveelhden soya als voedsel.

Waarheid.: De gemiddelde consumptie van soya als voedsel in japan en China is 10 gram (ongeveer 2 theelepels) per dag. De Aziaten conusmeren de soya in kleine hoeveelheden als condiment, en niet als vervanging van dierlijk voedsel.

Mythe: Modern soya voedsel schenkt dezeflde gezondheidsvoordelen als traditioneel gefermenteerd voedsel.

Waarheid: De meeste tegenwoordige soya is niet gefermenteerd om de toxines in de soyabonen te neutraliseren, en wordt verwerkt op een manier die de proteines denatureerd en de carcinogenenwaardes laat stijgen.

Mythe: Soya voorziet in een compleet proteine.

Waarheid: Zoals alle peulvruchten zijn soyabonen deficiënt in de zwavelhoudende aminozuren methionine en cystine. Daarbij wordt het gevoelige lysine door de moderne verwerkingsmethodes gedenatureerd

Mythe: Gefermenteerde soya kan voorzien in vitamine B12 in vegetarische dieten.

Waarheid: De samenstelling van vitamine B12 zoals die in soya zit, kan door het menselijke lichaam niet gebruikt worden; in feite veroorzaakt soya dat het lichaam meer vitamine B12 nodig heeft.

Mythe: Soya formules in babyvoeding zijn veilig voor zuifgelingen.

Waarheid: Soya bevat trypsine-remmers die de proteine-vertering remmen en de pancreasfunctie aandoen. Bij testen op dieren leidden dieten die hoog in trypsine-remmers lagen tot gebrekkige groei en pancreasontregelingen. Soya verhoogt de lichaamsbehoefte aan vitamine D voor sterke botten en normale groei. Phytine zuur in soya resulteert in gereduceerde beschikbaarheid van ijzer en zink welke nodig zijn voor de gezondheid en de ontwikkeling van de hersenen en het zenuwsysteem. In soya ontbreekt ook de cholesterol, wat evenzo esesntiëel is voor de ontwikkeling van de hersenen en het zenuwsysteem. Megadosissen aan phyto-oestrogenen in soyaformules werden in de recente trend geobserveerd naar het vervroegd voortijdige sexuele ontwikkeling bij meisjes en vertraagde of verlate sexuele ontwikkeling bij jongens.

Mythe : Soya kan osteoperose voorkomen.

Waarheid: Soya kan deficiënties veroorzaken in calcium en vitamine D, beide nodig voor gezonde botten. Calcium van bottenboullions en vitamine D van zeevoedsel, spek en organisch vlees voorkomen de osteoperose in Aziatische landen.

Mythe: Modern voedsel beschermt tegen vele soorten kanker.

Waarheid: Een Britse regeringsrapport concludeerde dat er een beetje bewijs voor is dat soya beschermt tegen borstkanker of enigerlei andere vorm van kanker. In feite kan soya resulteren in een verhoogd kanker-risico.

Mythe: Phyto-oestrogenen in soya kunnen de mentale mogelijkheden vergroten.

Waarheid: Een recent onderzoek bevond dat de vrouwen met de hoogste waardes aan oestrogenen in hun voedsel de laagste waardes in waarnemende functies hadden; In Japanse en Amerikaanse tofu consumptie op middelbare leeftijd wordt in verbinding gebracht met de Ziekte van Alzheimer in het latere leven.

Mythe: Soya oestrogenen (isoflavioniden) zijn goed voor je.

Waarheid: De isoflavioniden in soya zijn phyto-endocrine ontregelaars. Op dietisch nivo kunnen ze de ovulatie voorkomen en de groei van kankercellen bevorderen. Reeds 4 eetlepels soya per dag kunnen resulteren in hypothyrioïsme met symptomen van lethargische constipatie, gewichtstoename en vermoeidheid.

Mythe: Soya beschermt tegen hartziekte.

Waarheid: Bij sommige mensen zal de soya een cholesterolverlaging bewerken, maar er is geen bewijs voor dat het verlagen van de cholesterol iemand’s risico om een hartinfarct te krijgen verlaagt.

Mythe: Soya is veilig en van gezondheidsvoordeel voor vrouwen. Om het te gebruiken in hun postmenopausale jaren.

Waarheid: Soya kan de groei van oestrogenen-afhankelijke tumoren stimuleren en schildklierproblemen veroorzaken. Een lage schildklierfuctie wordt in verband gebracht met moeilijkheden in de menopause.

Mythe: Isoflavioniden in geïsoleerde soyaproteine hebben de GRAS-status (Generally Recognized as Safe = Algemeen als Veilig Herkend).

Waarheid: De Archer Daniels Midland (ADM) trok recent zijn aanwending voor de FDA en de GRAS status terug voor isoflavioniden uit soya, opvolgend aan een uitbarsting van protest van de wetenschappelijke gemeenschap. De FDA keurde nooit de GRAS status voor geisoleerd soyaproteine goed vanwege de bezorgdheid met betekking tot toxines en carcinogenen in verwerkte soya.

Mythe : Soya is goed voor het sexleven.

Waarheid: Vele onderzoeken op dieren hebben uitgewezen dat soyavoedsel onvruchtbaarheid bij dieren veroorzaakt. De consumptie van soya vermeerdert de haargroei bij mannen van middelbare leeftijd, wat verlaagde testosteronwaardes aangeeft. Tofu werd door Boedistische monniken geconsumeerd om de libido te reduceren.

Mythe: Soya bonen zijn goed voor het milieu

Waarheid: De meeste soyabonen die er in de V.S. groeien zijn genetisch ontwikkeld om toe te laten dat boeren grotere oogsten herbicides kunnen gebruiken, en zo veel giftige stoffen in het millieu brengen.

Mythe: Soya voedsel is goed voor ontwikkelingslanden.

Waarheid: In derde wereld landen vervangen de soyabonen de traditionele oogsten en verplaatsen het verwerken door de plaatselijke bevolking naar multinationale corporaties.

🖨️ Print post