De mitochondriën: sleutel tot gezondheid en een lang leven

Door Dr. Wayne Feister

Nederlandse vertaling 2020 Rob Hundscheidt

SAMENVATTING VAN HET ARTIKEL.

Mitochondriën genereren 90 procent van de energie van het lichaam, waardoor de cellen vitale functies kunnen uitvoeren.
Mitochondriën verbranden twee hoofdbrandstoffen: glucose en ketonen. Omdat het standaard Amerikaanse dieet aanleiding heeft gegeven tot een wijdverbreide suikerverslaving, hebben de meeste mensen de neiging glucose te verbranden.
Als de mitochondriën gezond zijn, is een persoon over het algemeen gezond.
Mitochondriale deficiëntie kan symptomen veroorzaken in vrijwel elk orgaan of weefsel.
Veel factoren – chemicaliën, voedsel, moderne levensstijlgewoonten en elektromagnetische velden – zijn geïmpliceerd als oorzaken van mitochondriale disfunctie.
Bij kanker veranderen de mitochondriën eerst – voordat de gencodering verandert – wat het uitgangspunt van de “gentheorie” van conventionele kankerverklaringen ondermijnt.
Disfunctionele mitochondria kunnen een reeks cellulaire processen veroorzaken die insulineresistentie (diabetes) tot gevolg hebben.
Het voeden en voeden van mitochondriën met gezonde ketonen – die geen insuline nodig hebben – kan helpen bij het herstel van de mitochondriale gezondheid en het verlichten van uithongering van de hersenen bij personen met cognitieve stoornissen.
AMPK is een enzym dat verantwoordelijk is voor meerdere metabolische functies. AMPK en mitochondriale onevenwichtigheden kunnen een cascade van ontstekingsveranderingen veroorzaken die verband houden met aandoeningen zoals obesitas en diabetes.
Als sleutelelementen voor de productie van cellulaire energie, hebben AMPK en mitochondriën veranderingen in voedingsstoffen en levensstijl nodig wanneer ze onevenwichtig zijn.
Ondersteuning van de mitochondriale gezondheid kan het verouderingsproces helpen beheersen en de algehele gezondheid verbeteren.

Het grootste deel van mijn professionele leven als alternatieve huisarts heb ik begrepen dat de grens van geneeskunde en gezondheid een plek is waar ziekten zonder genezing onopgeloste mysteries blijven – in afwachting van de doorbraken van ontdekking, verbinding, toeval en bewijs dat hen zal ontrafelen en verklaren. Het belang van het ontrafelen van deze mysteries kan niet genoeg worden benadrukt. Helaas is het onwaarschijnlijk dat de meeste huisartsen en internisten deze verontrustende aandoeningen erkennen of er voorkennis van hebben en daarom hun patiënten niet naar de juiste medische behandeling kunnen begeleiden.

Sir Arthur Conan Doyle’s creatie van een van de bekendste fictieve detectives – de iconische Sherlock Holmes – introduceerde een logische methode om mysteries op te lossen: “Zodra je het onmogelijke hebt geëlimineerd, moet alles wat overblijft, hoe onwaarschijnlijk ook, de waarheid zijn.” Tien jaar geleden hoorde ik over een vreemde gezondheidstoestand – mitochondriale disfunctie – met gedocumenteerde verbanden met andere aandoeningen zoals autisme en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), die het gevolg kunnen zijn van ernstige en schadelijke veranderingen in de cellen. Geïnspireerd door Doyle om mijn vermoedens te bevestigen, begint mijn verhaal met wat er overblijft, hoe onwaarschijnlijk het ook maar leek. Door een goed begrip van mitochondriën toe te passen, vermoedde ik de oorsprong ervan en ging ik op zoek naar de ontbrekende maar hoogstwaarschijnlijke verklaring voor dit wijdverbreide gezondheids- en medische probleem.

WAT ZIJN MITOCHONDRIA?

Een korte cursus celbiologie is cruciaal om de afbraak die tot ziekte leidt te begrijpen. Net zoals het lichaam vitale organen heeft – zoals het hart, de maag en de lever – heeft de cel soortgelijke kritisch functionerende componenten. In de cel worden deze delen “organellen” genoemd en omvatten de kern, het Golgi-complex, centriolen en mitochondriën. Mitochondria zijn niet beperkt tot mensen, maar komen voor in alle vormen van leven. Met uniek DNA dat lijkt op het DNA van bacteriën, zijn mitochondriën eigenlijk een soort parasiet die in alle organismen leeft. Volgens wetenschappelijke schattingen leven acht- tot tweeduizend mitochondriale lifters in elke cel van het menselijk lichaam.

De essentiële rol van de mitochondriën is om energie te produceren. Mitochondriën genereren 90 procent van de energie van het lichaam en zorgen ervoor dat de cellen vitale functies uitvoeren zoals ademen, denken, praten en lopen. Hoe werkt dit? In de mitochondriën worden koolhydraten, vetten en eiwitten gemetaboliseerd door zuurstof te gebruiken om energie te produceren, die ADP (adenosinedifosfaat) omzet in het energierijke ATP (adenosinetrifosfaat). Dit proces, dat de Krebs-cyclus wordt genoemd, is een wonder van cellulaire biologie en produceert achtendertig ATP’s per molecuul verbrand glucose.

Als de mitochondriën gezond zijn, is een persoon over het algemeen fit en gezond. Bovendien, onder invloed van een positieve cascade van effecten, hoe meer mitochondriën mensen hebben, hoe gezonder ze zijn, wat hun vermogen om energie op te wekken vergroot. Kinderen boordevol energie zijn bijvoorbeeld geladen met mitochondriën, terwijl de minder energieke ouderen op cellulair niveau minder mitochondriën hebben.(1) Het besef dat de mitochondriën essentieel zijn voor de menselijke gezondheid leidt ook tot een andere conclusie, namelijk dat gezondheid en ziekteprocessen met elkaar samenhangen. . Volgens een onderzoeker die schrijft in de Journal of Inherited Metabolic Disease, kan mitochondriale deficiëntie “theoretisch elk symptoom veroorzaken, in elk orgaan of weefsel, op elke leeftijd en met elke vorm van overerving.” (2)

MITOCHONDRIA IN HET NIEUWS.

Sinds de ontdekking van genen in 1954 is een ‘gentheorie’ de meest waarschijnlijke verklaring voor kanker geworden, waarbij onderzoekers stellen dat mensen kanker ontwikkelen als gevolg van genetische veranderingen in de cel. Volgens deze theorie is het zo dat wanneer het immuunsysteem een misvormde cel niet identificeert of vernietigt, dat de veranderde cel zich blijft vermenigvuldigen en wordt het een tumor, en wordt de persoon uiteindelijk gediagnosticeerd met kanker.

In 2003 voltooide het Human Genome Project het in kaart brengen van de volledige menselijke gensequentie – een dertienjarige onderneming waarvoor de medewerking van twintig universiteiten in zeven landen nodig was. Wetenschappers werken nu aan een nieuw project – het in kaart brengen van het kankergenoom om behandelingen te ontdekken – een taak die duizend keer groter is dan het oorspronkelijke in kaart brengen van het menselijk genoom.

Deze toegewijde kankeronderzoekers hebben twee opmerkelijke ontdekkingen gedaan. Ten eerste is het genetische patroon van kanker willekeurig verifieerbaar. Ten tweede treden de genetische veranderingen vaak op na het begin van kanker, wat aangeeft dat sommige cellulaire veranderingen plaatsvinden lang voordat genen ooit worden aangetast. Terwijl wetenschappers zowel plausibele als ‘onwaarschijnlijke’ verklaringen aan het onderzoeken waren, vroeg ik me af: wat verandert er waardoor het immuunsysteem van het lichaam wordt uitgeschakeld? Na kritisch onderzoek en onderzoek naar wetenschappelijke bronnen, kwam ik tot de conclusie dat de meest waarschijnlijke, op wetenschap gebaseerde verklaring is dat de mitochondriën veranderen en verzwakt raken.

MITOCHONDRIALE DYSFUNCTIE EN KANKER

Wetenschappers wijzen op mitochondriale disfunctie als het ontstaan van een aantal ziekten, waaronder kanker. Mitochondriale veranderingen en hun relatie met kanker werden bewezen in een eenvoudig experiment. Als wetenschappers de kern van een cel met kankergenen overbrengen naar een normale cel, keren de genen terug naar normale genen – de cel wordt geen kanker. Wanneer wetenschappers echter het omgekeerde doen en de kern van een normale cel overbrengen naar een kankercel, blijft de cel kankerachtig, wat suggereert dat genen de kanker niet aansturen. Degenen die bij dit werk betrokken zijn, hebben geconcludeerd dat de oorzaak van kanker niet genetisch is, maar disfunctionele mitochondriën in cellen.

Omdat voedsel wordt geconsumeerd door mitochondriën in het metabolische proces, is voeding een extra factor die betrokken is bij mitochondriale disfunctie. Onderzoekers hebben de conclusies uit 1923 herontdekt van wetenschapper-arts Otto Warburg, die opmerkte dat kanker werd veroorzaakt door een metabolische verandering – een ontdekking waarvoor hij in 1931 een Nobelprijs ontving. Warburg beschreef hoe kankercellen stoppen met het gebruik van zuurstof om energie te produceren, met een niet-zuurstofrijk, inefficiënt metabolisme dat fermentatie gebruikt om energie te produceren.

Het fermentatiemetabolisme zorgt ervoor dat mitochondriën slechts twee ATP’s per gemetaboliseerd glucosemolecuul produceren, terwijl ze ook zure bijproducten vormen. De celkern verandert vervolgens de gencode om dit verstoorde metabolisme te ondersteunen. Het feit dat de mitochondria eerst veranderen – voordat de gencodering verandert – ondermijnt het uitgangspunt van de “gentheorie” van conventionele kankerverklaringen. De meeste artsen zijn zich er niet van bewust dat de vorming van melkzuur een gevolg is van de kanker, niet van de oorspronkelijke oorzaak, en daarom proberen ze het lichaam van de kankerpatiënt te ontzuren door patiënten aan te bevelen een alkalisch dieet te volgen.

MITOCHONDRIALE DYSFUNCTIE, DIABETEN EN OBESITAS

Overconsumptie van fructose, de zoetste suikers die voornamelijk in fruit voorkomen, is een algemeen bekende oorzaak van diabetes. Terwijl tafelsuiker (sucrose) half glucose en half fructose is, wordt fructose-glucosestroop gewoonlijk geformuleerd als 42 procent glucose en 58 procent fructose. Omdat fructose een unieke suiker is die alleen wordt gemetaboliseerd door de mitochondriën in de lever, is de boosdoener die diabetes veroorzaakt urinezuur, dat (zoals al besproken) een metaboliet van fructose is. Hoewel urinezuur een sterke antioxidant is buiten de cel, heeft het in de cel de tegenovergestelde werking en produceert het ROS. In de aanwezigheid van urinezuur produceren de mitochondriën, die het energierijke ATP zouden moeten maken, in plaats daarvan het energie-verarmde ADP.

Zodra disfunctionele mitochondriën stoppen met het metaboliseren van voedsel – en vooral thermisch producerende vetten – hopen de vetten zich op in de cel en het membraan. Het resultaat is tweeledig: weefsels worden vet (d.w.z. leververvetting) en met vet beladen celmembranen verliezen doorlaatbaarheid, waardoor in water oplosbare suiker de cel niet kan binnendringen. Insuline, waardoor suiker normaal gesproken de cellen kan binnendringen, faalt omdat het opgehoopte vet de doorgang van suiker verhindert. Deze aandoening wordt insulineresistentie of diabetes genoemd. Tegelijkertijd beginnen de lever (leververvetting) en het lichaam (obesitas) vet op te slaan. Om de etiologie van deze aandoeningen vast te stellen, stelde een baanbrekend artikel uit 2013 in Diabetes: “Een verhoogd serumurinezuur is. . . een van de beste onafhankelijke voorspellers van diabetes en gaat gewoonlijk vooraf aan de ontwikkeling van zowel insulineresistentie als diabetes. Een verhoogd urinezuur voorspelt ook onafhankelijk de ontwikkeling van leververvetting, zwaarlijvigheid [en] hypertensie. ” (9). Andere onderzoekers hebben opgemerkt dat “ minder en kleinere mitochondriën worden aangetroffen in skeletspieren van insulineresistente, obesitas, of T2DM [type 2 diabetes mellitus] patiënten. ” (10)

Mensen die mager blijven terwijl ze enorme hoeveelheden voedsel eten, brengen waarnemers vaak in verwarring. “Hoe kunnen ze al dat voedsel eten en toch nog zo mager zijn?” Een veel voorkomende verklaring voor wat onverklaarbaar lijkt, is ‘hoog werkend metabolisme’. Wetenschappelijk begrip van het belang van gezonde mitochondriën biedt echter een meer plausibele verklaring: mensen met overgewicht die één maaltijd per dag eten maar blijven aankomen, hebben waarschijnlijk minder gezonde mitochondriën – na een beschadiging van de mitochondriën door een combinatie van de eerder beschreven factoren. Mensen die mager blijven, hoewel ze veel eten, hebben waarschijnlijk grote hoeveelheden gezonde mitochondriën.

MITOCHONDRIALE STORING EN NEUROLOGISCHE STOORNISSEN

De ziekte van Alzheimer, door veel medische experts gebrandmerkt als diabetes type 3 (insulineresistentie), is een aandoening waarbij het “diabetische brein” geen suiker kan gebruiken en daarom uitgehongerd is. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) van Alzheimerpatiënten vertoont hersenkrimp, een indicator van uithongering. Het wordt steeds duidelijker dat het voedzaam voeden van mitochondriën met gezonde ketonen – die geen insuline nodig hebben – kan helpen om de mitochondriale gezondheid te herstellen en de uithongering van de hersenen te verlichten. Om het potentieel voor enig herstel te onderbouwen, hebben patiënten met milde cognitieve stoornissen die ketonen kregen in de vorm van middellange ketentriglyceriden (MCT’s) – zoals die in kokosolie – verbetering van de hersensymptomen ervaren. (11 )

Overmatig gebruik en misbruik van antibiotica in de kindertijd beschadigt ook mitochondriën, die de fysieke en mentale ontwikkeling van kinderen kunnen stoppen. Antibiotica dragen waarschijnlijk bij aan de neurologische ontwikkelingsstoornissen zoals autisme en ADHD die de kinderen van tegenwoordig teisteren.(12)

VOEDING VAN DE MITOCHONDRIA

Voor de mitochondriale en algehele gezondheid moeten de mensen voedsel van de hoogste kwaliteit selecteren en eten – waardoor voedsel het ‘medicijn’ mag zijn dat het bedoeld was – in plaats van een dieet te consumeren van gedenatureerd verwerkt voedsel en synthetische vitamines, wat de gezondheid onvoldoende ondersteunt. De beste voedingskeuzes zijn biologisch, niet-GMO, weidegewassen, grasgevoerd, traditioneel voedsel dat niet overbereid, verpakt, verwerkt of geconserveerd is met toevoegingen, kleuren of chemicaliën die de algehele voedselkwaliteit verminderen.

Helaas noemen gezondheidsbewuste personen vaak de “boodschappenlijst” op van voedsel van hoge kwaliteit dat ze kopen zonder te beseffen dat ze deze voedingsmiddelen misschien niet goed bereiden. De meeste moderne mensen missen de traditionele kennis van hun voorouders en hebben geen voedingskennis over gezondheidsbevorderende methoden voor voedselbereiding.

De beste plaats om te beginnen en verder te gaan op weg naar kwalitatief hoogstaand, goed bereid voedsel is door het onderzoek en de opgebouwde wijsheid te volgen van de tandarts Weston A. Price, een voormalig directeur van het Research Institute van de American Dental Association. Tijdens zijn wetenschappelijke reizen over de hele wereld bestudeerde dr. Price de voeding van traditioneel levende mensen op vijf continenten. Vervolgens verzamelde hij de verzamelde wijsheid van de mensheid over traditionele diëten in zijn baanbrekende verhandeling, Voeding en fysieke degeneratie, die essentieel is voor iedereen die zich bezighoudt met voedsel en gezondheid. De Weston A. Price Foundation is een vooraanstaand pleitbezorger voor de terugkeer naar voedzame diëten en behandelt de bevindingen van Dr. Price in haar materialen en op haar website. Nourishing Traditions van Sally Fallon Morell geeft uitgebreide instructies over de juiste technieken voor voedselbereiding.

Mitochondriën verbranden twee hoofdbrandstoffen: glucose (suiker) en ketonen (een normaal metabolisch product op koolstofbasis). Omdat het standaard Amerikaanse dieet (SAD) van moderne voedselproducenten aanleiding heeft gegeven tot een wijdverspreide suikerverslaving, hebben de meeste mensen de neiging glucose te verbranden. Glucose kan worden beschouwd als een “vuile brandstof” omdat het metabolisme ROS produceert. Het is ook zeer verslavend; de verwijdering uit het dieet kan leiden tot veel voorkomende ontwenningsverschijnselen zoals hoofdpijn, misselijkheid, malaise en duizeligheid. Na beter geïnformeerd te zijn over voeding en voeding, is het daarom essentieel om een dieet op basis van suiker te vervangen door een dieet op basis van gezonde vetten. Ketonen – gemaakt van vet – zijn de mitochondriale brandstof die de voorkeur heeft, omdat ze schoon branden, gezond zijn en minder ROS produceren.

DE ROL VAN AMPK

AMPK (adenosine monofosfaat-geactiveerde proteïne kinase) is een enzym dat verantwoordelijk is voor meerdere metabolische functies. Hoge niveaus van AMPK worden aangetroffen in de lever en de hersenen, evenals in de skeletspieren. In een complex proces helpt AMPK het metabolisme te beheersen door de hoeveelheden van zowel ADP als ATP te detecteren en te vergelijken. Als het voelt dat laag-energetische ADP overvloediger is dan hoog-energetische ATP, wordt AMPK geactiveerd. Eenmaal geactiveerd, voert AMPK een verscheidenheid aan essentiële metabolische functies uit:

Het verhoogt de niveaus van energieladen ATP

Verandert het vetmetabolisme door triglyceriden te verlagen en het HDL-cholesterolgehalte te verhogen, waardoor moeilijk te verliezen visceraal vet afneemt

Vermindert chronische ontstekingen
Initieert autofagie (het opruimen van cellulair afval) en mitofagie (het verwijderen van disfunctionele mitochondriën), die beide celresten opruimen om de levensduur te verlengen
Behoudt cellulaire polariteit die nodig is om de weefselidentiteit te bevestigen
Bevordert de vorming van nieuwe mitochondriën (mitochondriale biogenese).

AMPK is niet verkrijgbaar in voedingsmiddelen of als supplement, maar wordt geactiveerd door verschillende kruiden, bepaalde voedingsstoffen, levensstijlinvloeden en sommige voorgeschreven medicijnen. Onderzoekers van de Spaanse Universiteit van Sevilla hebben ook beschreven hoe overmatige hoeveelheden voedsel AMPK kunnen deactiveren en oxidatieve stress kunnen verhogen, waardoor mitochondriën worden blootgesteld aan DNA-schade.13 Deze onevenwichtigheden in AMPK en mitochondriale functie kunnen een cascade van ontstekingsveranderingen veroorzaken die verband houden met metabole stoornissen zoals obesitas. en diabetes die op pandemische niveaus zijn. Als sleutelelementen voor de productie van cellulaire energie, vereisen AMPK en mitochondriën veranderingen in voedingsstoffen en levensstijl wanneer ze onevenwichtig zijn om AMPK te activeren en metabolische stoornissen te behandelen en te verhelpen.13

Een onderzoeker vat als volgt samen hoe AMPK’s activering van de mitochondriale functie ziekten helpt te compenseren en de algehele gezondheid verbetert:

Het huidige bewijs geeft inderdaad aan dat AMPK-activatoren het risico op atherosclerose, hartaanval en beroerte kunnen verminderen; helpen om ventriculaire hypertrofie te voorkomen en congestief falen te beheersen; metabool syndroom verbeteren; het risico op diabetes type 2 verminderen en de glycemische controle bij diabetici bevorderen; het risico op gewichtstoename verminderen; het risico op een aantal veel voorkomende kankers verminderen en tegelijkertijd de prognose bij kankertherapie verbeteren; het risico op dementie en mogelijk andere neurodegeneratieve aandoeningen verminderen; helpen om de juiste structuur van bot en kraakbeen te behouden; en mogelijk helpen bij het voorkomen en beheersen van auto-immuniteit

VERDERE MITOCHONDRIALE ZORG

De juiste voeding van mitochondriën is de belangrijkste verandering om een betere gezondheid mogelijk te maken. Veranderingen in levensstijl, zoals periodiek vasten en lichaamsbeweging, zijn ook fundamenteel voor welzijn. Vasten, of beter gezegd, intermitterend vasten – een heilzame gewoonte om elke dag slechts zes tot tien uur te eten – verhoogt en herstelt de mitochondriën, waardoor ze veranderen van suikerconsumenten in ketonenconsumenten. Tijdens het vasten metaboliseert het lichaam lichaamsvet totdat er voedsel beschikbaar is. Sommige vetten worden omgezet in ketonen, een voorkeursbrandstof, waardoor de mitochondriën voor de vetvertering worden gestimuleerd en geactiveerd.

Oefening is de tweede mitochondriale bouwer. Omdat lichaamsbeweging energie vereist, vermenigvuldigen de mitochondriën zich om de extra energie te leveren. Een onderzoeker legt uit: “Conditietraining vergroot de omvang, het aantal en de oxidatieve activiteit van de mitochondriën.” (10) Lichaamsbeweging kan het gewichtsverlies verklaren door het vermogen om het aantal gezonde mitochondriën te vergroten. Extra gezonde mitochondriën verhogen niet alleen het metabolisme, maar verbranden ook meer brandstof.

GEZOND OUDER WORDEN

Huidig wetenschappelijk onderzoek bevestigt het uitgangspunt dat zowel afnemende aantallen als disfunctie van mitochondriën zich laten vertalen in veroudering. Als arts-onderzoeker bevestigt dr. Graveline met bewijs en persoonlijke ervaring in The Dark Side of Statins dat een slopend verouderingsproces het gevolg is van mitochondriale schade: “De mitochondriale theorie van veroudering stelt dat veroudering en de ontwikkeling van leeftijdsgebonden degeneratieve ziekten , voornamelijk het resultaat zijn van in door de loop van de tijd geaccumuleerde oxidatieve schade aan mitochondriale membranen en DNA. ” (15)

Het ondersteunen van de mitochondriale gezondheid kan dus zowel helpen het verouderingsproces onder controle te houden als de algehele gezondheid te verbeteren.(16) Samenvattend gezegd: onderzoekers van het National Institutes of Health hebben erkend dat men het huidige wetenschappelijke en medische onderzoek moet beschouwen als fundamentele gezondheidskennis dat een centrale rol speelt bij het reguleren van de cellulaire levensduur. ” (17) Anders gezegd: de cellulaire levensduur verhoogt de menselijke levensduur.

GEZOND OUDER WORDEN

Huidig wetenschappelijk onderzoek bevestigt het uitgangspunt dat zowel afnemende aantallen als disfunctie van mitochondriën zich vertalen in veroudering. Als arts-onderzoeker bevestigt dr. Graveline met bewijs en persoonlijke ervaring in The Dark Side of Statins dat een slopend verouderingsproces het gevolg is van mitochondriale schade: “De mitochondriale theorie van veroudering stelt dat veroudering en de ontwikkeling van leeftijdsgebonden degeneratieve ziekten , zijn voornamelijk het resultaat van geaccumuleerde oxidatieve schade aan mitochondriale membranen en DNA, in de loop van de tijd. ”15

Het ondersteunen van de mitochondriale gezondheid kan dus zowel helpen het verouderingsproces onder controle te houden als de algehele gezondheid verbeteren.16 Samenvattend het huidige wetenschappelijke en medische onderzoek, dat individuen moeten beschouwen als fundamentele gezondheidskennis, hebben onderzoekers van de National Institutes of Health erkend dat spelen een centrale rol bij het reguleren van de cellulaire levensduur. ”(17) Anders gezegd: cellulaire levensduur verhoogt de menselijke levensduur.

Als we begrijpen hoe mitochondriale gezondheid zich verhoudt tot algehele gezondheid, kunnen mensen keuzes maken die het welzijn ondersteunen, het lichaamsgewicht helpen beheersen en de effecten van veroudering beheersen – belangrijke aspecten van geluk en een lang leven. Uit deze waarnemingen over de mitochondriën kan ook een algemeen principe van kankerpreventie worden afgeleid: als bekend is dat iets kanker veroorzaakt, beschadigt het ook mitochondriën, en maatregelen die kanker voorkomen, zullen waarschijnlijk het aantal mitochondriën beschermen, genezen en vermenigvuldigen. Deze kennis legt de sleutel tot gezondheid in de handen van elk mens.

ZIJ-KOLOMMEN.

WAARSCHIJNLIJKE BIJDRAGEN VAN MITOCHONDRIALE DYSFUNCTIE

Veel factoren – chemicaliën, voedsel, moderne levensstijlgewoonten en elektromagnetische velden – worden geïmpliceerd als oorzaken van mitochondriale disfunctie. Inbegrepen in deze lijst zijn antibiotica, fructose, glyfosaat, mobiele telefoons en statinegeneesmiddelen, evenals andere medicijnen, chemicaliën, voedingsmiddelen en additieven.

ANTIBIOTICA: Veel soorten radicalen worden gevormd in biologische systemen, maar de meest zorgwekkende, afgeleid van zuurstof, worden reactieve zuurstofsoorten (ROS) of zuurstofvrije radicalen genoemd. Door mitochondriën onder te dompelen met antibiotica wordt ROS gevormd – een relatie die werd bevestigd door wetenschappers die in 2013 schreven in Science Translational Medicine, die opmerkten dat “klinisch relevante doses bacteriedodende antibiotica. . . veroorzaken mitochondriale disfunctie en ROS-overproductie in zoogdiercellen. ” (3) Dit komt omdat mitochondriaal DNA vergelijkbaar is met het DNA van bacteriën, dus antibiotica die bacteriën doden, zijn ook schadelijk voor mitochondriën.

FRUCTOSE: Een overvloed aan fructose in de voeding, en vooral fructose-glucosestroop, overbelast de mitochondriën en stopt het metabolisme. Fructose wordt dan veranderd in triglyceriden, die de voorloper zijn van lichaamsvet en eventuele obesitas. Een artikel in de Journal of Nutrition and Metabolism legt uit dat urinezuur, een “bijproduct van het ongecontroleerde metabolisme van fructose”, snel toeneemt na het eten van fructose. Op zijn beurt “leidt [een] gecontroleerd fructosemetabolisme tot postprandiale [na het eten] hypertriglyceridemie [verhoogd vetgehalte in het bloed], wat de viscerale afzetting van vet [zwaarlijvigheid] verhoogt.” (4) Bovendien hebben UCLA-onderzoekers beschreven hoe alvleesklierkankercellen fructose gemakkelijk gebruiken delen en vermenigvuldigen (5)

GLYFOSAAT: In 2015 rangschikte de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) glyfosaat als een waarschijnlijk kankerverwekkende stof van Klasse 2A. Glyfosaat werd oorspronkelijk gepatenteerd als antibioticum en staat erom bekend gunstige, probiotische darmbacteriën uit te roeien.(6) Nogmaals, omdat het DNA van mitochondriën en bacteriën vergelijkbaar zijn, kunnen stoffen zoals glyfosaat die bacteriën elimineren ook mitochondriën schaden.

MOBIELE TELEFOONS: In 2011 rangschikte de WHO mobiele telefoons als een mogelijke kankerverwekkende stof van Klasse 2B. Studies bevestigen dat er veranderingen optreden in mitochondriaal DNA bij blootstelling aan elektromagnetische energie die wordt uitgezonden door mobiele telefoons. Omdat Wi-Fi dezelfde digitale, gepulseerde signalen gebruikt, is het ook betrokken bij mitochondriale schade. Volgens onderzoekers van het Centre of Excellence in Biotechnology and Development in New South Wales, Australië, verbetert radiofrequente elektromagnetische straling (RF-EMR) “in zowel de vermogensdichtheid als het frequentiebereik van mobiele telefoons de generatie van mitochondriale reactieve zuurstofsoorten.” (7)

STATIN DRUGS: Duane Graveline, MD, is een gepensioneerde huisarts en voormalig vluchtchirurg van de Amerikaanse luchtmacht. Graveline bespreekt de effecten van cholesterolverlagende statinegeneesmiddelen op mitochondriën op een webpagina met de titel “PQQ en statineschade”. Hij zegt het volgende: “. . . na mijn onderzoek door de jaren heen zal ik weten dat ik mitochondriale DNA-schade beschouw als het ultieme resultaat voor veel mensen. . . die statines nemen. ”8

GUNSTIG VOEDSEL EN SUPPLEMENTEN

Het is levensverbeterend om verstandig voedsel en supplementen te kiezen – hoe natuurlijker de voedingsstoffen, hoe beter de mitochondriën op een gunstige manier reageren. Hoewel mitochondriale supplementen nog steeds “werk in uitvoering” zijn, vertegenwoordigen ze een groeimarkt voor “klanten die op zoek zijn naar een energieboost en een anti-verouderingsoplossing”. (18) De onderstaande lijst geeft een overzicht van voedingsmiddelen en supplementen die gunstig zijn voor de mitochondriale gezondheid.

GEZONDE VETTEN: ter vervanging van de richtlijn inzake laag vetgehalte / plantaardige olie die al veertig jaar heerst, bevestigen wetenschappelijke studies en de huidige voedingskennis de voedingswijsheid dat boter de gezondste vetten zijn; verzadigde dierlijke vetten (zoals reuzel, talk, kipschmaltz en eendenvet); tropische oliën (zoals kokosolie, palmpitolie en palmolie); en vetten van boomnoten (zoals macadamia). Deze gezonde vetten zijn de belangrijkste aanbeveling voor voedingsbronnen van ketonen. Dr.Thomas Seyfried, onderzoeker aan de Yale University en Boston College, betoogt in Cancer as a Metabolic Disease: On the Origin, Management and Prevention of Cancer ten gunste van de nutritionele behandeling van kanker met verzadigde vetten, omdat ze gemakkelijker in ketonen worden omgezet dan meervoudig onverzadigde oliën. (19)

MCT OIL: “Op een paar uitzonderingen na”, stellen onderzoekers in de Annals of the New York Academy of Sciences, “is er normaal gesproken geen mogelijkheid om middellange vetzuren uit de voeding te consumeren.”(20) Kokosolie en palmpitolie zijn de twee uitzonderingen. Kokosolie bevat C6-, C8-, C10- en C12-triglyceriden. Medium-chain triglyceride (MCT) olie is gemaakt van kokosolie maar bevat alleen de C8- en C10-triglyceriden, die in de lever direct worden omgezet in ketonen. Voor wie de smaak of geur van kokosolie niet lekker vindt, heeft MCT-olie vrijwel geen smaak of geur.

PQQ: PQQ (pyrroloquinoline-chinon) is het enige supplement dat het aantal mitochondriën verhoogt en de mitochondriale functie verbetert. Het komt van nature voor in eigeel (van scharrelkippen), groenten zoals peterselie en selderij, en fruit zoals kiwi en papaja. Integratieve arts Isaac Eliaz legt uit dat PQQ vergelijkbaar is met CoQ10 en “een andere voedingsstof is die de mitochondriale ATP-productie kan verhogen, terwijl ook het aantal mitochondriën toeneemt.” (21)

CO-ENZYM Q10: CoQ10, ook bekend als ubiquinon, is betrokken bij de energieproductie en is overvloedig aanwezig in organen zoals het hart die grote hoeveelheden energie nodig hebben. In feite is CoQ10 een chemisch supplement dat nodig is voor mitochondriale overleving. Naarmate de leeftijd vordert, wanneer de lichamelijke productie van CoQ10 afneemt, is een exogene of voedingsvoorraad vereist. Orgaanvlees zit boordevol CoQ10, maar de meeste mensen eten het niet; Daarom moet suppletie deze waardevolle voedingsstof opleveren. In The Dark Side of Statins waarschuwt Dr. Duane Graveline: “Weinig senioren hebben de CoQ10-toereikendheid van hun jeugd. Suppletie is niet alleen belangrijk voor deze groep, maar voor de meesten anderen van cruciaal belang. ” (15) Anderen bevestigen ook het belang van CoQ10:” Zelfs als het scala aan voordelen verder gaat dan mitochondriën, blijft CoQ10 bovenaan de mitochondria-voedingsstoffen. “(18)

COLOSTRUM: Colostrum – de eerste melk die moeders produceren – is niet alleen veilig voor alle baby’s, maar is ook essentieel voor pasgeborenen om daarna direct in te nemen. Hoewel rauwe melk wordt beschouwd als het perfecte voedsel van de natuur, heeft colostrum vijftien keer krachtiger gezondheidsbevorderende eigenschappen. Colostrum bevat vetten, vitamines, mineralen, eiwitten, polypeptiden (antilichamen), groeifactoren en antioxidanten. In het definitieve werk over het gebruik van colostrum bij zoogdieren, Peptide Immunotherapy: Colostrum, a Physician’s Reference Guide, levert Dr. Andrew Keech biochemisch bewijs voor colostrum als een bron van antioxidanten. Dr. Keech zegt: “Een van die antioxidanten – glutathion – wordt beschreven als de ultieme antioxidant. Het is goed gedocumenteerd dat glutathion en zijn voorlopers in relatief hoge concentraties in colostrum aanwezig zijn. ”(22) Hoge glutathionconcentraties correleren met een lange levensduur. In de Journal of Alzheimer’s Disease beweren onderzoekers dat colostrum “het verouderingsproces vertraagt” door “verbetering van met senescentie geassocieerde mitochondriale disfunctie en een afname van ROS-generatie”. (23)

KOMBUCHA: Kombucha is een scherp, bruisend drankje uit het Oeralgebergte in Rusland. Kombucha is een verfrissende bron van een krachtige, ontgiftende stof genaamd glucuronzuur. Glucuronzuur, een bewezen preventief middel tegen kanker, werkt in de lever om gifstoffen om te zetten in onschadelijke vormen die de lever vervolgens kan uitscheiden. Een studie uit 2011, gepubliceerd in Pathophysiology, toonde aan dat kombuchathee de door oxidatieve stress geïnduceerde apoptose [dwz natuurlijk geprogrammeerde celdood] in … hepatocyten ‘moduleert [d], waarschijnlijk vanwege de antioxiderende activiteit en het functioneren via mitochondria-afhankelijke routes, en zou gunstig kunnen zijn tegen leverziekten. , waar bekend is dat oxidatieve stress een cruciale rol speelt. ”(24)

MAGNESIUM: Een van de belangrijkste mineraaltekorten van het Amerikaanse dieet is magnesium, dat fungeert als een co-factor voor vitamine B6, die beide nodig zijn voor het metabolisme van eiwitten. Om biologisch actief te zijn, moet ATP “gebonden zijn aan een magnesiumion” en “wat ATP genoemd wordt, is vaak eigenlijk Mg-ATP [magnesium-ATP].” (25)

SELENIUM: Selenium is een niet-metalen mineraal, dat in combinatie met een eiwit antioxiderende eigenschappen heeft die het mitochondriale membraan beschermen. Selenium komt voor in paranoten, vis, rood vlees, kip, eiwitten en melk. Selenium in de voeding is nodig om biologisch actieve selenoproteïnen te vormen, dit zijn enzymen die functioneren als antioxidanten.(26) In The Dark Side of Statins bevestigt dr. Graveline dat ‘meer dan 30 selenoproteïne-enzymen zijn ontdekt voor het element selenium, wat een ongewoon groot bereik tot uitdrukking brengt van fysiologische toepassingen met betrokkenheid van meerdere systemen. Deze enzymen zijn zeer gunstig bij het voorkomen van mitochondriale schade, vroegtijdige veroudering en veel chronische ziekten – vergelijkbaar met de antioxiderende rol van CoQ1O. ”(15) Volgens de website van de National Institutes of Health Office of Dietary Supplements kunnen zeer hoge doses selenium die soms worden gebruikt, daarentegen giftig zijn.

VITAMINES: De B-vitamines zijn bougies voor het metabolisme – vooral B12, B6, thiamine (B1), riboflavine (B2) en niacine (B3). Bij symbiotische ondersteuning is B12 grotendeels verantwoordelijk voor de juiste vorming van elke cel in het lichaam, en B6 is nodig voor de volledige vertering van alle eiwitten. Wanneer B2 en B3 in het lichaam worden gebruikt, worden ze omgezet in FADH2 en NADH, belangrijke moleculaire elementen van de ATP-producerende Krebs-cyclus.D-RIBOSE: D-ribose, dat veel voorkomt in de natuur, is essentieel om het energiedragende ATP-molecuul te maken en speelt een rol bij energieterugwinning en vermoeidheidspreventie. D-ribose “vormt de ruggengraat van RNA, de basis van genetische transcriptie en wordt, door de verwijdering van één hydroxylgroep, DNA. Hierdoor is D-ribose een veelbelovend onderdeel van elke poging om DNA-schade te herstellen. Bovendien kan ribose, eenmaal gefosforyseerd, een subeenheid van ATP worden. ”27

L-CARNITINE: L-carnitine, dat wordt aangetroffen in dierlijk weefsel, fungeert als drager en verplaatst vetzuren naar de mitochondriën. L-carnitine “is onze enige drager voor het vetmetabolisme en zonder L-carnitine zou alle energie die mogelijk uit vet afkomstig is, verloren gaan.” (28)

KABELJAUWLEVEROLIE: door omega-3-vetzuren te leveren, versterkt levertraanolie het mitochondriale membraan, waardoor het vrijkomen van ROS mogelijk wordt, waardoor hun gevaar wordt verminderd. Onderzoek in The Journal of Physiology laat zien hoe “de huidige gegevens sterk de rol van omega-3 benadrukken bij het reorganiseren van de samenstelling van mitochondriale membranen.” (29) De Weston A. Price Foundation wijst er echter op dat, hoewel levertraan vitamine A, D en omega-3-vetzuren levert, het belangrijk is om deze in evenwicht te brengen met het omega-6-arachidonzuur uit dierlijke vetten.

ALFA-LIPONZUUR: Alfa-liponzuur (ALA) is in kleinere hoeveelheden aanwezig in vlees, groenten en fruit. ALA biedt mitochondriale antioxiderende effecten en vertraagt veroudering van het lichaam. In een artikel in Metabolism bevestigen onderzoekers de ziekte-preventieve eigenschappen van liponzuur, dat “antioxidatieve en antidiabetische eigenschappen bezit”. (30)

REFERENTIES

Bratic A, Larsson NG. De rol van mitochondriën bij veroudering. J Clin Invest. 2013; 123: 951-7.
Munnich A, Rötig A, Chretien D et al .; Klinische presentatie van mitochondriale aandoeningen bij kinderen. J Overnemen Metab Dis. 1996; 19 (4): 521-7.
Kalghatgi S, Spina CS, Costello JC et al .; Bacteriedodende antibiotica veroorzaken mitochondriale disfunctie en oxidatieve schade in zoogdiercellen. Sci Transl Med. 2013; 5 (192): 192ra85.
Khitan Z, Kim DH. Fructose: een sleutelfactor bij de ontwikkeling van metabool syndroom en hypertensie. J Nutr Metab. 2013; 2013: 682673.
Liu H, Huang D, McArthur DL et al .; Fructose induceert transketolase-flux om de groei van alvleesklierkanker te bevorderen. Cancer Res. 2010; 70 (15): 6368-76.
Samsel A, Seneff S. Glyfosaat, wegen naar moderne ziekten II: coeliakie en glutenintolerantie. Interdiscip Toxicol. 2013; 6 (4): 159-84.
De Iuliis GN, Newey RJ, King BV, Aitken RJ. Straling van mobiele telefoons induceert de productie van reactieve zuurstofsoorten en DNA-schade in menselijke spermatozoa in vitro. PLoS One. 2009; 4 (7): e6446.
Graveline D. PQQ en statineschade. Spacedoc, februari 2016. https://spacedoc.com/articles/pqq-and-statin-damage.
Johnson RJ, Nakagawa T, Sanchez-Lozada LG et al .; Suiker, urinezuur en de etiologie van diabetes en obesitas. Suikerziekte. 2013; 62 (10): 3307-15.
Kim JA, Wei Y, Sowers JR. De rol van mitochondriale disfunctie bij insulineresistentie. Circ Res. 2008; 102 (4): 401-14.
Fortier M, Castellano CA, Croteau E et al .; Een ketogene drank verbetert de energie van de hersenen en sommige cognitieve metingen bij milde cognitieve stoornissen. Alzheimer Dement. 2019; 15 (5): 625-34.
Macfabe DF. Vetzuurfermentatieproducten met een korte keten van het darmmicrobioom: implicaties bij autismespectrumstoornissen. Microb Ecol Health Dis. 2012; 23.
Bullon P, Marin-Aguilar F, Roman-Malo L. AMPK / mitochondria bij stofwisselingsziekten. Exp Suppl. 2016; 107: 129-52.
McCarty MF. AMPK-activering – proteïne-potentieel voor het stimuleren van de gezondheid. Leeftijd (Dordr). 2014; 36 (2): 641-63.
Graveline D. De donkere kant van statines. Spacedoc Media; 2017, blz. 129.
Feister W. Hoe u uw mitochondriën verzorgt en voedt: Primer voor persoonlijke gezondheidszorg. Pura Vida Media; 2018.
Xu D, Finkel T. Een rol voor mitochondriën als potentiële regulatoren van de cellulaire levensduur. Biochem Biophys Res Commun. 2002; 294 (2): 245-8.
CoQ10 leidt de categorie van mitochondriale supplementen. https://www.newhope.com/vitamins-and-supplements/coq10-leads-mitochondrial-supplementscategory.
De voordelen van een ketogeen dieet en de rol ervan bij de behandeling van kanker. https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2013/06/16/ketogenic-diet-benefits.aspx.
Cunnane SC, Courchesne-Loyer A, St-Pierre V et al .; Kunnen ketonen de verslechterde opname van glucose in de hersenen tijdens veroudering compenseren? Implicaties voor het risico en de behandeling van de ziekte van Alzheimer. Ann N Y Acad Sci. 2016; 1367 (1): 12-20.
Eliaz I. Telomeren, mitochondriën en het nieuwe tijdperk van veroudering. Holistische eerstelijnszorg. 2017; 18 (1): 8.
Keech AM. Peptide-immunotherapie: colostrum, een naslaggids voor artsen. China: AKS Publishing; 2009, p. 242
Boldogh I, Kruzel ML. Colostrinine: een oxidatieve stress-modulator voor preventie en behandeling van leeftijdsgebonden aandoeningen. J Alzheimer Dis. 2008; 13 (3): 303-21.
Bhattacharya S, Gachhui R, Sil PC. Hepatoprotectieve eigenschappen van kombuchathee tegen TBHP-geïnduceerde oxidatieve stress via onderdrukking van mitochondria-afhankelijke apoptose. Pathofysiologie. 2011; 18 (3): 221-34.
Magnesium in de biologie. https://en.wikipedia.org/wiki/Magnesium_in_biology.
Selenium. https://ods.od.nih.gov/factsheets/Selenium-HealthProfessional/.
D-ribose. https://spacedoc.com/articles/d-ribose.
Waarom L-carnitine? https://spacedoc.com/articles/07-why-l-carnitine.
Herbst EA, Paglialunga S, Gerling C et al. Suppletie met omega-3 verandert de mitochondriale membraansamenstelling en ademhalingskinetiek in de skeletspier van de mens. J Physiol. 2014; 592 (6): 1341-52.
Wang Y, Li X, Guo Y, Chan L, Guan X. Alfa-liponzuur verhoogt het energieverbruik door AMPK-PGC-1α-signalering in de skeletspieren van oudere muizen te versterken. Metabolisme. 2010; 59 (7): 967-76.

Dit artikel is verschenen in Wise Traditions in Food, Farming and the Healing Arts, het driemaandelijkse tijdschrift van de Weston A. Price Foundation, herfst 2019

Over Wayne Feister.

Dr. Wayne Feister heeft een 33-jarige huisartsenpraktijk als osteopathisch arts in Rawson, Ohio, en is gespecialiseerd in musculoskeletale pathologie. Hij behaalde zijn diploma in osteopathische geneeskunde aan het Ohio University College, voltooide zijn stage bij het Osteopathic Hospital in Michigan en is gecertificeerd in prolotherapie en sclerotherapie. Hij is vice-president van zowel de American Osteopathic Association of Prolotherapy Regenerative Medicine als de Ohio Academy of Osteopathy, was voormalig voorzitter van de Osteopathic Principles / Practices Committee (Centers for Osteopathic Research / Education) en is ook lid van het International College of Integratieve geneeskunde. Hij deelt graag zijn kennis en ervaring met toekomstige medische professionals via functies aan het Ohio University Heritage College of Osteopathic Medicine en Bowling Green State University Department of Public and Allied Health. Hij heeft meegewerkt aan tal van gepubliceerde tijdschriftartikelen om het publiek bewust te maken van osteopathische geneeskunde en prolotherapie. Dr. Feister gebruikt ook vitamine- en mineraalvoeding om ziekten te verhelpen en moedigt een traditioneel dieet aan. Als toegewijd WAPF-lid heeft hij meegewerkt aan het opzetten van acht hoofdstukken en is hij een regelmatige spreker op kapittelbijeenkomsten. Als een echte plattelandsdokter, volgen hij en zijn vrouw een traditioneel dieet, houden kippen en melkkoeien en verbouwen producten op hun familieboerderij in Ohio. Dr. Feister is erkentelijk voor de redactionele hulp van Carole Elchert voor dit artikel.

🖨️ Print post